Cumuriyet döneminin yetiştirdiği önemli ozanlardan Derviş Kemal (Kemal Özcan) 25 Nisan 2015 Cumartesi günü Edirne’nin Uzunköprü ilçesinde yaşamını yitirdi. Haberin duyulması sanat dünyasında ve Alevi Bektaşı çevrelerde üzüntüye karşılandı.
Şiirlerinde toplumsal sorunlardan insana ilişkin tüm konuları ayrıntılı olarak işleyen Derviş Kemal Bektaşilikle ilgili şiirleriyle de tanındı. Büyük bir Atatürk sevgisiyle dolu olan Derviş Kemal’in şiirlerinin bir kısmı Feyzullah Çınar tarafından bestelenip yorumlandı.
Eserlerinde “Derviş Kemal” mahlsını kullanan ozanın asıl adı Kemal Özcan’dır.
1930 yılında Yunanistan’ın Dimetoka’da Babalar köyünde dünyaya geldi. Henüz bir yaşındayken ailesi zorlu bir yolculukla Meriç nehrini geçerek Edirne Uzunköprü’ye göç etti. İlkokulu orada okudu.
Çok yönlü sanat yeteneği olan Kemal Özcan küçük yaşlarda şiirle ilgilenmeye başladı. Keman, bağlama ve cümbüş çalmayı öğrendi. Aynı zamanda kendi imkanlarıyla resim yapmaya yöneldi.
Uzunköprü’den 1950 yılında askere gidinceye dek çiftçilikle uğraştı. Askerlik dönüşünde iki yıl kadar Uzunköprüde noterde katiplik yaptıktan sonra adliyede çalışmaya başladı ve buradan emekli oldu.
Derviş Kemal’in şiirlerinin bir kısmını “Şah Damarı”, (1996) ve “Şah Gülleri”, (2008) adlı eserlerinde yaınlamıştır.