Amed’den Midyad’da bulunan AFAD kampına zorla yerleştirilen Êzidîler, ne sağlık hizmeti alabiliyor, ne ibadetini yerine getirebiliyor, ne de özgürce dolaşabiliyor. Yaşamını yitiren yakınlarının cenaze törenlerine katılmaları dahi yasaklanan Êzidîler, kampta hapis hayatı yaşadıklarını söyledi
DAİŞ’in 2014 yılında Şengal’e yönelik gerçekleştirdiği saldırı nedeniyle bir kez daha göç yollarına düşen 30 bin Êzidî’den binlercesinin geleceği hala belirsiz. DAİŞ’in saldırıları ile 74’üncü kez fermana maruz kalan ve 3 yıl önce Amed’de Yenişehir Belediyesi tarafından Fidanlık Kampı’na yerleştirilen Êzidîler, Yenişehir Belediyesi’ne atanan kayyum ile Diyarbakır Valiliği’nin talimatıyla Mêrdîn’in Midyad ilçesinde bulunan AFAD Kampı’na yerleştirildi. Kampta maruz kaldıkları haksızlıkları dile getiren Êzidîler, haftanın bir günü çarşıya çıkarak, ihtiyaçlarını giderebilirken, bir kısmına da erzak ve yiyecek alabilmeleri için verilen 100 TL’lik kart ise hala verilmiş değil.
‘Cenazeye bile katılamıyoruz’
40 yaşındaki Xeleb Ali, DAİŞ’in Şengal’e saldırısı sırasında eşi ve 4 çocuğuyla yollara düşenlerden. Açılan koridor ile Zaxo’ya oradan da Türkiye’ye geldiklerini kaydeden Ali, ilk olarak AFAD Kampı’na yerleştiklerini ancak bir iş sebebiyle Irak’a gittiğini dönüşte ise kampa alınmadığını, o yüzden de Fidanlık kampına yerleştiğini söyledi. Geçtiğimiz hafta yaşamını yitiren Êzidî Xidir Xelef’i hatırlatan Ali, “Burada yaşamını yitirenler Irak’a götürülüyor. Herkes ölülerini kendi topraklarında defnetmek istiyor. Ailelerden en fazla 1 kişinin geçişine izin veriliyor. Bazen de o kişilerin geri dönüp kamplarda kalmasına izin verilmiyor” dedi.
Zorla getirdiler
Zorla AFAD Kampı’na yerleştirilen Êzidîlerden biri de 70 yaşındaki Qasım Baco, Amed’de her zaman kampın dışına çıkabildiklerini dile getiren Baco, şimdi yalnızca haftanın 1 günü çıkabildiklerini ve ihtiyaçlarını ancak paraları olduğu koşulda karşılayabildiklerini vurguladı. Xudeda Mıhemmed ise, Amed halkı ve belediyenin kendilerinden hiçbir şeyi esirgemediğini belirterek, “Orada her istediğimizde dışarıya çıkıyorduk ancak burada öyle bir şey yok. Devlet bizi zorla buraya getirdi” dedi.
Dicle Müftüoğlu-Aynur İnedi/Mêrdîn -Dihaber