Van’da hamallık ve inşaatlarda çalışarak geçimini sağlayan Hüseyin Duman, 70 gündür tek bir iş çıkmadığını söyledi.
Van’ın merkez İpekyolu ilçesi Şerefiye Mahallesi’nde bulunan bir kahvenin önünde her sabah toplanan onlarca işçiden Hüseyin Duman, 5 Mayıs’tan bu yana umutla yapacağı bir iş bekliyor. Olağanüstü Hal (OHAL) ile derinleşen krizden dolayı evlerine ekmek dahi götürmekte zorlandıklarını dile getiren 57 yaşındaki Duman, kimi zaman aylarca kimsenin işçi alımı için kahveye uğramadığını dile getirerek, OHAL sonrası işlerin daha da düştüğünü söyledi.
‘BOŞ GELİP BOŞ GİDİYORUM’
1990’larda yaşadığı köyünden, 2016’da ise işinden olan Duman, “Kahveye sabahın köründe geliyoruz. Akşama kadar taburelerde oturuyoruz. Her gün buraya boş gelip boş gidiyorum” diyor. 9 çocuk babası Duman, hamallık ve inşaat işçiliği başta olmak üzere ne iş olursa yaptıklarını söylüyor.
‘5 MAYIS’TAN BU YANA TEK GÜN ÇALIŞMADIM’
Hakkari’nin Çukurca ilçesine bağlı Ertuş köyünden olan Duman, 22 yıl önce köyü yakılıp yıkılınca Van’a göç ettiğini anlatıyor. Duman, “Köyde suyumuz, etimiz, yakacağımız, meyvemiz, sebzemiz, sütümüz, yoğurdumuz ve peynirimiz bedavaydı. Yüzlerce dönümlük arazimiz ile yüzlerce hayvanımız vardı. Köyümüz boşaltıldığında hepsini geride bırakıp zar zor canımızı kurtardık. Bir daha hiç köyüme gitmedim. Şimdi de öyle bir yerde yaşıyoruz ki suyumuz bile parayla satılıyor” ifadesinde bulunuyor.
‘PERİŞAN DURUMDAYIZ’
70 günü aşkın süredir her sabah kahvenin yolunu tutan Duman, akşama kadar taburelerde oturup tespih çektiğini söylüyor. 1 yıl öncesine kadar işlerin iyi olduğunu belirten Duman “İş yok, perişan durumdayız. Her gün buraya boş gelip boş gidiyorum. 9 çocuğum var. Komşularım ve akrabalarım bana yardımlarda bulunuyorlar” diye dert yanıyor.
‘HER GÜN BİR UMUTLA EVDEN ÇIKIYORUM’
2010 yılında bir iş kazası sonucu elinin bir parmağını kaybeden Duman, “Parmağımı böyle görenler de iş vermiyor. Ne iş olsa yaparım ama hiçbir iş yok. Bu yaşlı halimle her gün bir umutla evden çıkıyorum” diye konuştu.