Tüm dünyada kadınlara “güzellik algısı” çerçevesinde zayıflık dayatılırken, Moritanyalı kadınlara ise, aynı çerçevede “Gavage” geleneğine bağlı olarak “şişmanlık” dayatılıyor. Dayatılan bu “şişmanlık” durumu, kadın bedenine müdahaleyi açık hale getiriyor. Moritanyalı kadınlarda da evlenebilmenin koşulu “şişman” olmaktan geçiyor. 60 kilonun altında olmak “evlenememe” gerekçesi olarak kadınların karşısına çıkıyor. Moritanya’da şişman bir kadın, “şanslı, en güzel ve en makbul” sayılıyor. Fakat zayıf ise, daha çok yemeye zorlanıyor. Bu da zayıf bir kadının yiyecek alamayacak kadar fakir olarak kabul edilip toplumdan dışlanmasına zemin hazırlıyor. Gelenekselleşen bu durumun kendisi ise, Moritanyalı kadınların bu kez de kilo alma diyetlerine başvurmasına neden oluyor. Bu diyette kadınlar deve sütü, zeytinyağına batırılmış ekmek ve keçi etinden oluşan bol kalorili bir menü ile beslenmeye zorlanıyor.
Söz sahibi olan kadınlardır
“Gavage” olarak karşımıza çıkan bu geleneğin isminin manası ise, kazların aşırı beslenerek yenmesinden önceki süreç olarak belirtiliyor. Bu diyeti yapanların günde 2 ila 5 kilo aldığı belirtilirken, açlık ve kuraklık çeken bu toplumda şişmanlık refah, zayıflık ise fakirlik göstergesi. Bu yüzden de aileler doğdukları andan itibaren kız çocuklarını aşırı beslemeye başlıyor. Öyle ki, yemek yemeyi reddeden kız çocuklarının ayak parmakları kırılıyor. Kadınları hem zayıflamaya hem de şişmanlatmaya zorlayan tüm sistemlerin karşısında bedenleri hakkında söz sahibi olarak duran kadınlar, yıllardır olduğu gibi mücadele etmeye devam ediyor.
İSTANBUL/dihaber