Toparlanın, direniyoruz

Bu seçimin kazananı HDP oldu. Tüm baskı, şiddet, hukuksuzluk, yolsuzluk, usulsüzlüklere rağmen HDP’nin meclise girmesi engellenemedi.

HDP, toplumun önemli bir kesiminin temsilini ve iradesini omuzlarına yükleyerek demokratik zeminde siyaseti sürdüreceğini bir kez daha gösterdi.

Ülkede baraj siyasetlerinin kendilerini engelleyemeyeceğini ve biat etmeden yapılan siyasetle ülkenin 3. partisi ve aynı zamanda anamuhalefet partisi olunabileceğini ispatladı.

Erdoğan başkan oldu. Ama OHAL koşullarında, devlet desteği ile yürütülen bir seçimle ve çok sayıda usulsüzlüklerle başkan olabildi. Yani adil koşullarda yarışılsaydı kazanamazdı, burası kesin. Bu nedene seçilmesi meşru değil.

Bu seçimlerde de AKP oy kaybetmeye devam eden bir parti oldu. Ve meclis çoğunluğunu yitirdi. Bu durum AKP’yi hiç istemediği koalisyona mecbur etti. Bu koalisyonun nasıl yürüyeceğini de önümüzdeki günlerde göreceğiz. Zaten kokusu daha seçim arifesinde çıktı.

Erdoğan tek adam olarak sarayında rahat ama canı mecliste zaman zaman sıkılacak gibi.

İyi Parti seçim boyunca öne sürdüğü iddiasını tutturamadı. Öyle ki seçim akşamı seçmenlerinin karşısına dahi çıkamadı ve ikinci bir moral bozukluğunu böyle yaşadı İyi Parti seçmenleri.

İyi Parti’nin HDP’den az oy alması, halkın tutuklu Demirtaş’ı, ikide bir elini sallayarak bağıran Akşener’den daha çok takdir etmesi de Kürt siyasetçilere terörist diyen Akşener’e dert ve ders olsun.

Yine de mecliste MHP’nin yanı sıra İyi Parti’nin olması ilginç olacak. Hele böyle bir dönemde.

Bu seçimlerdeki en büyük şaibe MHP’nin nerdeyse başından beri hiç değişmeyen oy oranlarında gözlendi.

Seçim sonuçları bir daha gösterdi ki MHP’nin oy oranı kendisinin siyasi temsilinden çok AKP’nin meclis matematiğine hizmet etmeye yönelik hesaplanmış. Bu da bahsi geçen şaibeyi güçlendiren bir durum.

CHP ve İnce’ye gelince. Bu seçimde CHP iki şeyi amaçladı. Kurduğu koalisyonla mecliste AKP-MHP çoğunluğunu engellemek ve İnce ile Erdoğan’ı yenmek.

Meclise koalisyon sayesinde İyi Parti ve Saadet Partisi de girmiş oldu ama bu durum meclis matematiğini Erdoğan aleyhine çevirmeye yetmedi. Matematiksel sonuç değişmese de meclise iki yeni parti girdi. Bu durum olumlu-olumsuz birçok açıdan yeniliklere gebe. Oy kaybeden AKP gerçekliğini de unutmadan yeni meclisin tablosuna bakmak önemli.

İnce konusuna gelince. Seçim gecesi basının karşısına geçip kendisine oy verenlere açıklama yapmaması, gazeteciye mesaj atması hataydı. Aslına bakarsanız sonuçlar İnce açısından o kadar kötü değil. Evet kazanamadı ama aldığı oy azımsanamaz. Üstelik baskın bir seçimle bu oyu aldığını unutmamak gerekir. Ayrıca çok uzun süre sonra CHP seçmeni ve başka seçmenler üzerinde yapabiliriz hissini yaratabildi. Ülkeye heyecan verdi. Ama seçim akşamı karşımıza çıkmaktan korkması ile henüz liderliğe yeterince hazır olmadığını da gösterdi.

Bugün (pazartesi) yaptığı basın açıklaması ile yapığı hata nedeniyle özür diledi. Bu da önemi. Kaybedişinin nedenlerini açıklarken hesap hatası yapmış olduklarını söyledi. Demirtaş ve Akşener’in yüzde 12 oy alabileceklerini hesap ettiklerini ve bu hesapla ikinci tura kalabileceğini açıkladı. Açıkçası anket şirketleri ve neredeyse herkes böyle hesaplar yapıyordu.

Ama hala ortada kalan bir soru var. Adil olmayan bu seçimdeki usulsüzlük yüzde 2-3 oranında olmuş olabilir mi?

İşte bu sorunun cevabı yok. Olmayınca da seçimler meşru olamıyor.

Bu seçimlerin esas kazananı bence toplumsal ittifaktı. “Bir dahakinde yapabiliriz”e işaret eden bugünkü sonuçları küçümsemeden kurduğumuz toplumsal ittifakı büyütmeyi hedefleyerek yolumuza devam edebiliriz.

Bugün olmadı. Tamam.

Ama yarın olmayacağını düşünmemeliyiz. Hem matematiksel hem toplumsal ivme bizden yana.

Toparlanın, direniyoruz.

 

 

EN SON EKLENENLER