“Dünya Çok Acı Çekiyor. Ama Kötü insanların şiddetinden değil, iyi insanların sessizliğinden.” NAPOLEON.
Pir Sultan Abdal büyük bir Alevi Ozanı ve Alevi halk önderidir. “O Anadolu halkının bağrında açmış bir kızıl güldür.” Pir Sultan Abdal, 16. yüzyılda Osmanlı’nın baskıcı, inkârcı, soyguncu ve katliamcı yönetimine başkaldırmış liderdir. Pir Sultan Abdal, “Kadılar, müftüler fetva yazarsa/ İşte kement, işte boynum asarsa/ İşte kılıç, işte kellem keserse/ Dönen dönsün, ben dönmezem yolumdan” dediği için, Hızır Paşa tarafından asılarak katledilmiştir. O yaşamı boyunca zalimin karşısında asla geri adım atmamış, dik duruşunu darağacında da sergilemiş ve düşünceleri için, inancı için, halk için serini (başını) meydana koymuştur. Osmanlı, bu büyük halk önderini sadece darağacında katletmekle yetinmemiş, deyişlerini ve şiirlerini de yasaklamıştır. Ama tarihin akışının önünde kimsenin duramayacağı gerçeği Pir Sultan Abdal ile de bir kez daha kanıtlanmış; halkımız 400 küsur yıldan fazla bir süredir ki, Pir Sultan’ın deyişlerini, türkülerini, şiirlerini kuşaktan kuşağa aktararak söyleyegelmiş ve bu büyük önderi sahiplenmiş davasını ve ilkelerini benimseyerek bu günlere kadar gelmiştir.
4 EYLÜL 1978 SİVAS!
2 Temmuz 1993’te Sivas’ta yaşanan Madımak Oteli Katliamı, 1980 öncesi yaşanan Sivas Katliamı’nı “gölgede” bıraktığı için, Sivas Katliamı denince, akla ilk olarak, Madımak Oteli katliamı gelmektedir. “Bütün toplulukları dağıtıla, bütün malları talan edile, bir tek ferdi canlı bırakılmaya…” denilen 1514 Tarihli İbni Kemal Fetvası uygulanmaya sokularak, 4 Eylül 1978 sabahı; “Ey Müslümanlar ne duruyorsunuz, Aleviler, komünistler namazdan çıkan Müslümanlara saldırdı, Müslümanlar katledildi” anonslarıyla Aleviler üzerine saldırılar başlar. Bu saldırılarda, ilk olarak yaşlı bir kadın, katledilir. Çok sayıda da insan yaralanır. Saldırganlar tarafından pazar yeri ve sokaklar, yıkılır, tahrip edilir, evler yakılır, yıkılır. Halk, şaşkınlık ve panik içindedir. Sıkılan kurşunlar altında, sığınacak yer için, sağa sola kaçar. Megafonlarla slogan atarak dolaşan saldırganlar, “Aleviler camiyi bombaladı, 300 dindaşımız katledildi, gün cihat günüdür” propagandasıyla, saldırılarına destek aramaya çalışırlar.
Bu yalan ve kışkırtıcı anonslara karşı çıkan bir Cami imamı, saldırganlar tarafından dövülüp etkisizleştirilir. Saldırılarda 10 Can katledilir, 100 Can’da yaralanır. Saldırılar, 1000’e yakın işyerinin tahribi, talanı ve çok sayıda evin yakılıp yıkılmasıyla sonuçlanır. Saldırılarda Alevi mahallelerine (Alibaba Mahallesi) ambargo uygulanır, mahalleye giriş ve çıkışlar engellenir. Bu saldırılar yaşanırken, güvenlik kuvvetleri, ya etkisizdirler veya saldırganların işini kolaylaştıran bir tutum içindedirler. Bu arada suçlular izlerini kaybettirmişler, bunların yerine, her zaman olduğu gibi, evleri ve işyerleri yıkılan yakılan, talan edilen ve saldırıya uğrayanlar gözaltına alınmışlardır. Yapılan sözde yargılamalarda, hiçbir sonuç çıkmadığı gibi, saldırılar, Alevilerin ve devrimcilerin üzerine yıkılmak istenmiş, mağdurlar suçlanmıştır.
1 VE 2 TEMMUZ 1993’TE SİVAS’TA YAŞANANLAR!
Dönem 1991’de kurulan DYP-SHP koalisyon hükümeti dönemidir! Sivas’ta, 1–4 Temmuz 1993’te, Pir Sultan Abdal etkinliklerinin dördüncüsü düzenlenecektir. Pir Sultan Abdal Kültür Derneği yöneticileri, etkinlikleri demokrasi ve özgürlük yanlısı kesimlerin temsilcileriyle ortaklaşa yapma kararı alır ve bu amaçla, çeşitli demokratik kitle örgütlerine, yazarlara, ozanlara, sanatçılara çağrı yaparlar. Derneğin çağrısına çok sayıda örgüt, yüzlerce yazar, ozan ve sanatçı olumlu yanıt verir. Pir Sultan Abdal Kültür Derneği’nin yöneticileri, Kültür Bakanlığı’nın ve Sivas Valiliğinin katkılarını da ister. Kültür Bakanlığı ve Sivas Valiliği, bu istemi olumlu karşılar ve mali katkı yanında, konaklama ve ağırlama konusunda da katkıda bulunulacağını bildirir. 4 günlük etkinlik programına katılmak için, 30 Haziran 1993 akşamı, ozanlar, yazarlar ve sanatçılardan oluşan yüzlerce kişi otobüslerle Ankara’dan Sivas’a hareket eder ve ertesi gün Sivas’a gelirler.
Sivas Kültür Merkezi’nin konferans salonunda yapılacak olan 1 Temmuz’daki program oldukça yoğundur. Pir Sultan Abdal Kültür Derneği’nin Genel Başkanı Murtaza DEMİR bir açış konuşması yapar. Devamında Sivas Valisi Ahmet KARABİLGİN ve yazar Aziz NESİN’de birer konuşma yapar. Saat 17.00’de Kültür Merkezi’nde Hasret GÜLTEKİN’in dinletisinden sonra, “Çağların Pir Sultanlarından Günümüz Pir Sultanlarına” başlığıyla düzenlenen panel başlar. Yazar – Gazeteci Sami KARAÖREN’in yönettiği panele, Asım BEZİRCİ, Prof. Dr. Afşar TİMUÇİN, Aydın ÇUBUKÇU ve Hüseyin GÜLKANAT panelist olarak katılırlar. Pir Sultan Abdal etkinliklerinin birinci günü, halkın ilgisi ve coşkusuyla noktalanır.
2 Temmuz Cuma günü program saat 10.00’da başlar. Etkinliği düzenleyen ekip, gün içindeki çalışmaların daha başarılı ve coşkulu geçmesi için hazırlıklarını tamamlamaya çalışır. Buruciye Medresesi’ndeki fotoğraf ve kitap sergilerine gösterilen ilgi aynı yoğunlukta sürer. Saat 14.00’de Kültür Merkezi’nde Arif SAĞ’ın dinletisinden sonra, “medya ve emperyalizm” paneli yapılacaktır. Hasan UYSAL’ın yöneteceği panele, Sami KARAÖREN, Raif TÜRK, Şükrü GÜNBULUT, Mustafa YALÇINER ve Soner DOĞAN da panelist olarak katılacaktır. Etkinlik programı devam ederken, bazı Cami önlerinde ve yakınlarında birtakım gruplaşmalar görüldüğü ve bir saldırı olabileceği haberi fısıltı halinde yayılır. Irkçı-gerici örgütler, Malatya, Maraş, Elazığ, Çorum, Tokat, Kayseri gibi çevre illerdeki deneyimli militanlarını Sivas’a taşımışlar ve militanlar, Belediye’nin ve dini vakıfların yurtlarında konuk edilmişler.
Sivas halkının dini duygularını “tahrik” etmek amacıyla katliamdan iki gün önce bir bildiri dağıtılmış! Katliamdan iki gün önce dağıtılan bildirilerden biri aynen şöyle: “Müslüman Kamuoyuna, Bismillâhirrahmânirrahim, “Peygamber, müminlere kendi canlarından ileridir. Onun hanımları da müminlerin analarıdır.” (Ahzâb:6) “Müminlere öz canlarından daha ileri olan Allah Resulü (S.A.V.)’ne ve O’nun temiz zevcelerine, Allah’ın beytine (Kâbe’ye) ve Kitab-ı Kur’an’a alçakça küfredilmekte ve müminlerin izzet ve namuslarına saldırılmaktadır. Dünyanın bazı bölgelerinde şeytan ve onun yandaşları olan emperyalist kâfirler, dinimize ve mukaddes değerlerimize dil uzatmaktadırlar.
Bunun başını ise satılmış, mürtet Salman Rüşdi köpeği çekmektedir. Bu şeytanî oyunlara karşı, izzetli ve duyarlı Müslümanlar yiğitçe mücadele ortaya koyarak, bu uğurda canlarını feda etmekten çekinmemişlerdir. Bu iğrenç oyunların bir uzantısı olarak ülkemizde de; Aydınlık gazetesi denilen bir paçavrada, mel’un Rüşdi’nin figüranlığına soyunan, dünya emperyalizminin gönüllü uşağı Aziz NESİN, aynı şekilde, Kur’an’ın korunmuşluğuna dil uzatmış, Hazret-i Peygamber (S.A.V.)’in aile hayatını (hâşâ) bir genelev ortamına benzetmiş ve ümmetin anaları olan hanımlarına (hâşâ) fahişe deme cür’etinde bulunmuştur.
Bu olay, dünyanın değişik yerlerinde kâfir devletler tarafından dahi kabul görmezken, basımına müsaade edilmezken, ne yazık ki laik ve ikiyüzlü T.C. Devleti tarafından yayımlanmasına izin verilmiş, ayrıca bunu kabullenmeyip protesto eden izzetli Müslümanlar, devletin polis ve jandarması tarafından coplanmış, kurşunlanmış, bir kısmı da hapishanelere atılmıştır. “Salman Rüşdi köpeği Müslümanlar’ın çok az olduğu kâfir bir ülkede korkudan sokağa çıkmaya bile cesaret edemezken, onun yerli uşağı Aziz Nesin köpeği, yanında kendisiyle beraber bir ekiple birlikte, şehrimiz Valisi tarafından davet edilip, şehirde adeta Müslümanlarla alay edercesine gezebilmektedir. Kâfirler şunu iyi bilmeli ki: İslâm’ın Peygamber’ini ve kitab’ın izzetini korumak için, bu uğurda verilecek canlarımız vardır.ü
Gün, Müslümanlığımızın gereğini yerine getirme günüdür. Gün, Allah (C.C.)’ın vahyi Kur’an-ı Kerim’e, Allah’ın meleklerine, Allah’ın Resûlü Hz. Muhammed (S.A.V.)’e, o’nun ailesine ve ashabına yöneltilen çirkin küfürlerin hesabının sorulması günüdür. İman edenler, Allah yolunda savaşırlar. Kâfirler de tagut yolunda savaşırlar. O halde şeytanın dostlarıyla savaşın. Çünkü şeytanın hilesi zayıftır.’ ( Nisa:76) “Galip gelecek olanlar, şüphesiz ki Allah taraftarı olanlardır.” Müslümanlar! Aslında bu bildiri ileride olacakların da habercisidir.
Birinci bildiriye ek olarak, 1 Temmuz gecesi de başka bir bildiri de evlere dağıtılır: “Halkımıza Çağrı; “Müslüman halkın yaşadığı bu ülkede, İslam için binlerce şehit verilmiş bu topraklarda, bir kesim tarafından, ‘basın özgürlüğü, düşünce hürriyeti’ adı altında, Müslümanların kutsal değerlerine sözlü veya yazılı olarak kimse saldıramaz. “Biz Müslümanlar, canımız pahasına da olsa, bu değerlerimizi korumakta kararlıyız.” Müslüman halkımızdan bu konularda duyarlı olup, İslam’ın değer yargılarını alaya alanlara izin vermemelerini, ne pahasına olursa olsun bunu engellemeyi dini bir görev olarak bilmelerini, bu alçaklar karşısında susulduğunda, yarın mahşerde Allah’a nasıl hesap vereceğimizi düşünmelerini istiyoruz.
‘Müminlerin, Peygamberi kendi nefislerinden çok sevmeyi gerekir. O’nun eşleri, onların anneleridir…’ ( Ahzâb Suresi, Ayet: 6) ‘Ve kâfirlerin hesapları varsa, Allah’ın da bir hesabı vardır. Allah hesabı çabuk görendir.’ (Enfal Suresi, Ayet: 30)“ “Kâfirler istemese de, Allah nurunu tamamlayacaktır.” ( Saff Suresi, Ayet:8) “Not: Bu yazıyı okuyan, Allah rızası için çoğaltarak dağıtsın.” Müslümanlar! Dağıtılan bu bildirilerin yanında, etkinliklerin ikinci günü, Sivas’taki sağ eğilimli yerel basında (Hürdoğan, Bizim Sivas, Hakikat, Anadolu, Yeni Ülke, vb. Gazetelerde) halkı “tahrik” edici başlıklarla donatılmış haberler çıkar. Dağıtılan bu iki bildiriye ve sağ eğilimli yerel basında çıkan haberlere rağmen, devlet yetkilileri gerekli güvenlik tedbirlerini almamışlardır!
Bu kışkırtıcı bildirilerin ve ‘tahrik edici’ yayınların ardından, 2 Temmuz Cuma günü saat 13.00 sularında değişik camilerden çıkan yüzlerce kişi öncelikle etkinliklerin yapıldığı Kültür Merkezine doğru “tekbir” sesleriyle ve önceden hazırlanmış, sopalar ve çeşitli saldırı aletleriyle donanmış bir şekilde “Sivas laiklere mezar olacak”, “Cumhuriyet Sivas’ta kuruldu”, “Sivas’ta yıkılacak”, “Şeriat gelecek”, “batıl zail olacak” sloganlarıyla saldırmaya başlarlar. Kültür Merkezi önünde yeteri sayıda güvenlik gücü yoktur, var olanlarda saldırıyı engelleyecek güçte değildir. Kültür Merkezi’nin camları, kapıları ve pencereleri kırılır. Ve nihayet Kültür Merkezi boşaltılır, içerdekiler güvenli yerlere götürülürler. Bu arada, yeni katılımlarla saldırganların sayısı on bine yaklaşır.
Saldırgan kitle, büyük bir hırsla Kültür Merkezi’nden Valiliğe yönelir. Valilik önünde toplanan binlerce saldırgan, “Vali istifa, Sivas size mezar olacak, şeriat gelecek, zulüm bitecek, yaşasın şeriat, Muhammed’in ordusu kâfirlerin korkusu, yaşasın Hizbullah, kahrolsun laiklik, şeriat isteriz…” sloganlarıyla valilik binasını taşa tutarlar. Saldırganlardan bir grup da Halk Ozanları Heykeli’ne yönelir ve heykeli, kazma ve balyozla parçalayıp yerlerde sürüklemeye başlar. İlerleyen saatler de sayıları 15 bine yaklaşan saldırganlar, oradan da kent dışından etkinlikler için gelen, yaklaşık 150 insanın kaldığı Madımak Oteline yönelirler.
Oteldekiler büyümekte olan tehlikeyi fark etmiş ve telefonla Sivas Valisini, Emniyet Müdürünü ve diğer siyasi yetkilileri arayarak önlemlerin arttırılmasını talep ederler. Ulaşılan her yetkili, “korkmayın, her türlü önlem alınmıştır” yanıtını verir! Ellerinde benzin bidonlarıyla Otel’in önüne gelen saldırganlar Otel’in camlarını kırarlar. Saatler 18.00 civarıdır. Madımak Oteli’ne sığınmış yüzlerce kişi, pencerelerden saldırganların oteli yaktığını izlemekte, korku içinde kurtarılmayı beklemektedir. Karanlık çökmek üzeredir, elektrikler de kesilmiştir. Saldırganlardan kimileri, otelin önündeki arabaları ters çevirerek ateşe verirler, kimileri de lobinin olduğu ikinci kata çıkarak, gaz ve benzin dökerek sloganlar eşliğinde Otel’i ateşe verirler.
Alevler, otelin giriş ve alt katlarını sarmaya başlar. Sivas itfaiyesi gecikmeli de olsa yangın yerine gelir, ancak saldırganlar itfaiyecilerin çalışmasını engel olurlar. İtfaiye araçlarının su hortumlarını keserler, lastiklerinin havasını boşaltırlar. Bu engellemeler sonucunda, yangın Otel’i tamamen sarar. 8 saattir Otel içerisinde kurtarılmayı bekleyenlerin umudu tamamen tükenmeye başlamıştır. Yangın bütün Otel’i sararken, dışarıda gözlerini kan bürümüş canilere, güvenlik kuvvetleri tarafından müdahale edilmedi. Televizyon kameraları eşliğinde tarihin en vahşi katliamlarından birisi bizlere ve tüm dünyaya canlı yayınlarla izlettirildi.
Sivas’a davet edilen takviye kuvvetler (güvenlik güçleri) zamanında gelmez! Mevcutlar ve gelenler de yetersizdir. Gereken tedbirlerin alınmamasından dolayı, Madımak Otel’inin yakılması sonucu Asım BEZİRCİ, Nesimi ÇİMEN, Muhlis AKARSU, Metin ALTIOK, Hasret GÜLTEKİN’in içinde bulunduğu ikisi otel çalışanı olmak üzere 35 Can, (ikisi otel çalışanı) canice-hunharca devletin gözü önünde saldırganlar tarafından canice yakılarak katledildiler. Semahta düştüler türkülerin yanı başına! Katledilen 33 Can’ın en yaşlısı 66 yaşındaki Asım BEZİRCİ, en genci ise 12 yaşındaki Koray KAYA’ydı! Aralarında Aziz NESİN’in, Lütfü KALELİ’nin ve Arif SAĞ’ında bulunduğu 60 kişi (Can) Madımak Otel’i katliamında ağır yaralı şekilde kurtulur. Valilik akşam saatlerinde 2 gün sokağa çıkma yasağı ilan eder. 2 Temmuz 1993 tarihi, o dönemin siyasi iktidarı için utanç verici bir tarihtir!
3 TEMMUZ 1993 GÜNÜ SİVAS MADIMAK OTEL’İ KATLİAMIYLA İLGİLİ GAZETE MANŞETLERİ VE HABERLERİNE KISACA BİR BAKALIM:
Hürriyet Gazetesi: Sivas’ta ‘Aziz NESİN’ isyanı manşetiyle; “Aziz NESİN’in ‘Bin yılık Kuran’a neden inanayım. Bu yüzden Müslüman değilim.” İçişleri Bakanı Gazioğlu: “Olaylara heykel neden oldu”, “bugün 13.30’da Cuma namazına müteakip kent merkezinde Pir Sultan Abdal törenleri ve açılışı yarın yapılacak Pir Sultan Abdal’a ait heykel sebebiyle halk galeyana gelmiş, maalesef hepimizin bildiği müessif olaylar meydana gelmiştir.”
Sabah Gazetesi: Alevi-Sünni çatışması yok manşetiyle; “Pir Sultan Kültür ve Sanat etkinlikleri için Sivas’a gelen Aziz NESİN’in bir gün önce yaptığı konuşmada ‘Kuran’ın devri bitmiştir’ demesi tahriklerin gerekçesi oldu. Cuma namazından çıkan bazı gruplar ‘Kur’an’a uzanan eller kırılsın’ diye slogan atıp yürüyüşe geçerek Vilayet önünde toplandılar.” Milliyet Gazetesi: Olay konuşma manşetiyle; “Aziz NESİN olaylara yol açan bir gün önceki konuşmasında Türk milletinin yüzde altmışının aptal, tamamının da korkak olduğunu söylemişti”, diyerek manşet atmıştı.
Türkiye Gazetesi: “Aziz NESİN’in 1400 yıl önce yazılan Kuran geçersizdir” sözleri halkı galeyana getirdi… Sivas’ta fitne: 35 ölü” Pir Sultan Abdal şenlikleri için gittiği Sivas’taki konuşmasında İslamiyet’e ağır hakaretler yağdıran Aziz Nesin’i binlerce kişi şiddetle protesto etti.” İhlas Haber Ajansı (İHA): “Pir Sultan Abdal Şenlikleri için Sivas’a gelen Aziz NESİN yaptığı konuşmadan İslamiyet’e hakaret edince Sivas karıştı. Olaylarda 35 kişi hayatını kaybetti. 14’ü güvenlik görevlisi olmak üzere 60 kişi de yaralandı.”
Meydan Gazetesi: “Aziz NESİN’in konuşması halkı galeyana getirdi; Sivas’ta ayaklanma: 35 ölü. “Yazar Aziz NESİN’in Pir Sultan Abdal kültür etkinliklerinde yaptığı konuşmada “Ben dinsizim” demesinden sonra galeyana gelen on bin kişi kültür merkezini taşa tuttu ve Nesin’in kaldığı Madımak Oteli’ni ateşe verdi. Yanan otelde 35 kişi dumandan zehirlenerek ölürken çıkan olaylarda dördü polis 145 kişi yaralandı.” Evet, görüldüğü gibi boyalı basın diye tabir ettiğimiz ve her süreçte egemenlerden, komprador sermayeden, faşizmden ve gericilikten yana olan gazeteler bu insanlık tarihinin en vahşi katliamlarından birisini olay olarak tanımlayıp, sadece Aziz NESİN’in yaptığı konuşmaya karşılık halkın tepkisi olarak kamuoyuna anlattılar.
MADIMAK OTEL’İ KATLİAMININ ARDINDAN SİYASİLERİN SARF ETTİĞİ SÖZLER TARİHİN HAFIZALARINA YAZILDI; SİYASİLERİN SARF ETTİĞİ SÖZLERE KISACA BİR BAKALIM:
Dönemin Cumhurbaşkanı Süleyman DEMİREL: “Halkla güvenlik güçlerini karşı karşıya getirmeyin” diyerek ilgilileri uyarıyordu. Kastettiği “halk” oteli kuşatıp Canlarımızı diri diri yakan faşist, gerici, ırkçı, güruhtu! DEMİREL, şu açıklamaları yapıyordu: “Olay münferittir, ağır tahrik var, bu tahrik sonucu halk galeyana gelmiş… Güvenlik Kuvvetleri ellerinden geleni yapmışlardır. Karşılıklı gruplar arasında çatışma yoktur. Bir otelin yakılmasından dolayı can kaybı vardır. Devlet bu tür olaylarda aşınmaz.” Gerçi Süleyman DEMİREL, politik yaşama kazandırdığı, “Bana sağcılar suç işliyor dedirtemezsiniz” şeklindeki veciz sözü ile tarafını çoktan belirtmişti.
DYP-SHP Koalisyon Hükümeti’nin Başbakanı Tansu ÇİLLER: “Çok şükür, otel dışındaki halkımız bir zarar görmemiştir” diyordu. Hatta daha sonra TBMM’de yaptığı bir konuşmada da Van’da yakılan bir oteli, Madımak Oteli ile karıştırmış ve “Bir vatandaş, sigortadan para almak için sigortalı oteli yakmıştır” diyordu. İçişleri Bakanı Mehmet GAZİOĞLU saldırı ve katliamı: “Aziz NESİN’in halkın inançlarına karşı bilinen tahrikleriyle halk galeyana gelerek tepki göstermiştir” şeklinde ifade ediyordu. DYP-SHP Koalisyon Hükümeti’nin Başbakan Yardımcısı Erdal İNÖNÜ: “Merek etmeyin bütün tedbirleri aldık” diyordu. Muhalefet Partisi (ANAP) Lideri Mesut YILMAZ; “Bir futbol maçında da bu kadar insan ölebilirdi” diyordu.
DAVA SÜRECİNDE NE OLDU?
Soruşturma ve yargılamanın gelişimi şöyledir: Sayıları 10–15 bini bulan saldırgandan ancak 35 kişi, gözaltına alınmış, daha sonra artan toplumsal tepkiler sonucu, gözaltına alınanların sayısı 190’a çıkmıştır. Gözaltına alınanlar hakkında “Sivas Cumhuriyet. Başsavcılığı, 2911 sayılı Toplantı ve Gösteri Yürüyüşleri Yasasına muhalefetten dolayı soruşturma başlatmış ve Sivas 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nde kamu davası açmıştı, bu mahkemede görülen davada, 190 kişiden 124’ü tutuklanmış, geri kalanlar serbest bırakılmışlardır.
Devamında, Sivas 2. Asliye Ceza Mahkemesi 23. 08. 1993 gün, 1993/302 Esas, 1993/315 kararıyla, kamu güvenliği yönünden davayı Ankara Asliye Ceza Mahkemesine gönderir. Ankara 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 1993/1185 E. Kararıyla dava Ankara Devlet Güvenlik Mahkemesi’ne (DGM’ye) gönderilir. Sivas Cumhuriyet. Başsavcılığı, ayrıca 22. 07. 1993 gün ve 1993/2212 Hz. Sayılı iddianamesiyle Sivas Ağır Ceza Mahkemesi’nde dava açar. Mahkeme de kamu güvenliği nedeniyle dava dosyasını Ankara Ağır Ceza Mahkemesi’ne gönderir. Ankara 3. Ağır Ceza Mahkemesi de, oluşumunun DGM’yi ilgilendirdiği gerekçesiyle 11. 10. 1993 gün, 1993/169 E. 1993/150 sayılı kararıyla davayı Ankara DGM’ye gönderir.
Sivas İli, Kayseri DGM kapsamındadır. Bu yüzden, Kayseri DGM Savcılığı da soruşturma başlatır. Sonra 25. 08. 1993 gün, 1993/175 Esas, 1993/197 sayılı kararıyla davayı kamu düzeni bakımından Ankara DGM’ye gönderir. Ankara DGM, kendisine gönderilen dava dosyaları hakkında 27. 10. 1993 tarih ve 1993/129 Esas, 1993/109 sayılı kararıyla görevsizlik kararı verir. Böylece Mahkemeler arasında uyuşmazlık sonucu dava dosyası Yargıtay’a gider. Yargıtay 16. Ceza Dairesi de 08. 11. 1993 gün ve 1993/11824 Esas, 1993/11804 sayılı kararıyla Ankara DGM’nin yetkili olduğuna karar verir. Ankara DGM, gerek Asliye Cezada açılan davaların dosyasını, gerekse Ağır Ceza Mahkemesi’nde açılan dosyayı 1993/106 Esas kararıyla birleştirir.
Sonuçta dava, Ankara 1 No’lu DGM’de açılır. Ankara 1 Nolu DGM’ye sunulan iddianame olayların nedeni, “şenliklere katılanlar” olarak gösterilir. Aziz Nesin’in şenliklerdeki varlığı “eylemin hazırlayıcı sebepleri” arasında sayılır. İddianamede Şu İfadeler Yer Alır: “Aziz Nesin’in İslam Dini’ne karşı tutum ve davranışları ve de açıklamaları, kapalı bir salonda düzenlenen toplantıda terör örgütü militanları için saygı duruşunda bulunulması, eylemin hazırlayıcı nedenleri arasında sayılabilir.” DGM Savcısı Nusret Demiral dava daha sonuçlanmadan, “olayda örgüt yok, tahrik var” açıklamasını yapar. Devam eden davanın karar metninde de Nusret Demiral’ın açıklamasına paralel bir yaklaşım vardır.
Gerekçeli kararda Aziz Nesin vurgusu vardır: …Sivas olaylarının devlete ve laik düzene yönelik olmadığı, Aziz Nesin’in Şeytan Ayetleri Kitabını yayınlamasına duyulan öfke, kin ve nefretin oluşturduğu tahrik sonucu ve Aziz Nesin’e yönelik bir eylem olduğu belirtilir. 26 Aralık 1994’te karara bağlanan dava sonucunda, 22 sanık hakkında 15’er yıl, 3 sanık hakkında 10’ar yıl, 54 sanık hakkında 3’er yıl, 6 sanık hakkında 2’şer yıl hapis cezası verilir. 37 sanık hakkında da tahliye kararı verilir. Müdahil avukatlar, Devlet Güvenlik Mahkemesi’nin kararını “taraflı, hukuka ve adalete aykırı” olarak niteleyerek, ayrıntılı bir savunmayla temyize götürürler.
Yargıtay 9. Ceza Dairesi katliamın “Cumhuriyete, laikliğe ve demokrasiye yönelik olduğunu” belirterek Devlet Güvenlik Mahkemesi’nin kararını esastan bozar. Ankara 1 No’lu Devlet Güvenlik Mahkemesi, Yargıtay’ın bozma kararına uyarak yargılamayı yeniden başlatır. 28 Kasım 1997’de açıklanan kararda, 33 sanık Türk Ceza Yasası’nın 146/1 Maddesine göre idam cezasıyla, 14 sanıkta 15 ile 20 yıla kadar değişen hapis cezasıyla cezalandırılır.
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 24 Aralık 1998’de hapis cezalarını onar. 33 idam cezası ise usul noksanlıkları nedeniyle bozar. Şubat 1999 tarihinde usul eksikliklerinin giderilmesi için başlayan yargılama sonucunda 16 Haziran 2001’de 33 sanık Devlet Güvenlik Mahkemesi’nce yeniden idam cezasına çarptırılır. 2000 yılında idam cezasının yürürlükten kaldırılmasıyla idam cezasıyla cezalandırılan hükümlülerin cezaları müebbet ağır hapis cezasına çevrilir. Uzun süren davalar, temyizler, müdahil avukatların talepleri yıllarca devam etti. Sivas Madımak Oteli davası 21 yılın ardından zaman aşımı gerekçesiyle düşürüldü!
SİVAS; 4 EYLÜL 1978 VE 2 TEMMUZ 1993 MADIMAK KATLİAMINI UNUTMA UNUTTURMA! AŞK İLE.
KAYNAKLAR:
1- Pir Sultan Alevi Kültür Derneği Arşivi.
2- Sivas Kitabı, Edebiyatçılar Derneği Yayını.
3- Lütfi Kaleli, Sivas Katliamı.
4- Mehmet Kabadayı, Osmanlı ve Cumhuriyet Dönemi Kitle Katliamları, Vesta Yay, 2015.
Mehmet KABADAYI.
İletişim: Mehmet_k.34@hotmail.com