Afganistan’da savaştan ve Taliban’ın baskısından İran’a kaçtı. Daha iyi bir yaşam umuduyla sonra Türkiye’ye kaçtı. Ancak Ankara’da harada kalan 17 yaşındaki Osman Şerifi, Türkiye’deki durumunu “Yağmurdan kaçarken doluya tutuldum” diyerek özetliyor.
Afganistan’ın Kişim kentinde dünyaya gelen 17 yaşındaki Osman Şerifi, savaşın kirli yüzüyle henüz anne karnında tanıştı. Evlerine atılan bir bombanın infilak etmesi sonucu annenin yaşadığı travma nedeniyle engelli doğan Şerifi, Taliban’ın baskısı üzerine de okulunu yarıda bırakmak zorunda kalır.
“Savaş benden sağ elimi aldı ama keşke sadece elimi alıp bıraksaydı. Bizim oralarda 6-7 yaşındayken savaşa sürükleniyorsun” diyerek savaşın çocuklar üzerindeki etkisini özetleyen Şerifi, Taliban için savaşabilecek yaşa geldiğinde babası tarafından ülkeden gönderildiğini söyledi.
15 YAŞINDA BAŞLAYAN YOLCULUK
11 yaşında çalışmaya başlayan Şerifi, ülkesinde 4 yıl çalıştıktan sonra yönünü İran’a çevirir. Burada bir süre inşaatlarda çalışan Şerifi, 5 ay sonra ise yönünü Türkiye’ye çevirir. Şuan Ankara’nın Gölbaşı’nda bulunan bir mesire alanında çalışan Şerifi, anadili Özbekçe’nın dışında Hint filmleri izleyerek Hintçeyi, İran’da Farsçayı ve Türkiye’de de Türkçeyi öğrenir.
Günde 12 saat haftalık izini olmadan çalışan Şerifi’nin hiçbir sosyal güvencesi de yok. Mesire alanında bakımını üstlendiği atlarla aynı yerde kalan Şerifi’nin aylık kazancı bin 200 TL. Tüm kazancını da ailesine gönderen Şerifi, “Çaresizlikten böyle bir yaşamı tercih ediyorum. Başka seçeneğim yok. Aileme para göndermek zorundayım” dedi. Şerifi, Türkiye’deki yaşam koşullarını ise Türkçe öğrendiği ilk deyimle anlatıyor: “Yağmurdan kaçarken doluya tutuldum.”