/Mustafa KARA
Dernek insanların belirli ve ortak bir amacı gerçekleştirmek için oluşturdukları yasal organizasyonlardır. Tanımda da net bir şekilde anlaşılacağı gibi ortak bir amaca ulaşmak için bir çabanın,mücadelenin,hizmetin olması gerektiği örgütlenmelerdir.
Bu çerçevede bulunduğumuz çevrede (Elbistan-Nurhak-Ekinözü)çoğunluğu köylerin adı altında oluşturulmuş 10’un üzerinde dernek bulunmaktadır.
Yöremiz derneklerinin neredeyse tamamı yasal olarak aktif olmakla birlikte,beklenilen hizmetlerin gerçekleşmesi, bir araya gelmenin ortak amacı için istenilen aktif düzeyi bir türlü yakalayamamışlardır. Bir çoğunun en pratik etkinliği, çalışması yılda bir yapılabilen,büyük ölçüde lokal kalan festivaller ve kısıtlı boyutta gerçekleşen öğrencilere burs imkanı iken bir çoğuda sadece il dernekler müdürlüğünün yasal prosedür uyarısıyla aynı üye sayısıyla kongre yapmakta ve sadece bu prosedürü gerçekleştirerek bu şekilde devam etmektedirler.
Zaman zaman sohbet ettiğimiz dernek yöneticisi arkadaşlarımızın ağırlıklı şikayetleri halkın derneklere sahip çıkmadığı,üye olmadığı,etkinliklere katılmadığı yönünde. Peki diyelim ki bunlar doğru ve halk derneklere sahip çıkmıyor,yapılan etkinliklere gereken ilgiyi göstermiyor,bu dernekleri niye kapatmıyoruz. Kazanç paylaşımının olmadığı gönüllük esasına dayanan ,toplum lehine faaliyet yürüten bu yapılar, toplumdan gereken desteği göremiyorsa,mutlaka bir yerde art ayırt olmasa da bir şeyler eksik kalmaktadır.
Derneklerin genelde içine düştüğü durum,başlangıçta bir ihtiyaç etrafında ciddi bir heyecan ve umut ile oluşmaları,belli bi süre sonrada hantallaşarak atıl bir pozisyon ile devam etmeleridir. Bundan dolayı üzerinde tartışılması gereken önemli eksiklerden biri bu ”heyecan ve umudun’‘neden sürekli kılınamadığı dır.
Örneğin Alevi Kızılbaş nüfusunun yoğun yaşadığı bölgemizde, Alevilerin temel hak ve istemlerine yönelik yapılan etkinlikler,söylemler gereken desteği bulmamakta , süreklileşememektedir. İnsanlığın bile o gün kendinden utandığı 2 Temmuz Sivas Katliamı anması çok cılız bir katılım bulmakta, 24 Aralık 1978’de Maraş‘ta katledilen canlarımızı anmak için 32 yıl sonra Avrupa’dan ve ülkenin bir çok yerinden gelen canlara gereken destek verilmemektedir.
Toplumsal bi travma olarak da adlandırabileceğimiz bu durum ”Niye geliyorlar,geçmişi niye kaşıyorlar’‘ gibi sistemin ve egemenlerin istemi doğrultusundaki söylemleri bile ortaya çıkarmıştır. Peki bu böylemi devam etmeli?veya bu dağınıklığı gidermek mümkün değilmidir?
Tartışılması gereken önemli konulardan biride budur. Karşılaşılan sorunun sadece eleştirilmesinin çözmekten ziyade,sorunu büyüteceğine inanan biri olarak, çözüm yolları üzerine düşünülmesinin ,tartışılmasının önemli olduğunu düşünüyorum.
Başta da belirttiğim gibi ”Elbistan-Nurhak-ve Ekinözü”sınırları içerisinde yaşayan Alevi-kızılbaş canların 10’un üzerinde dernek ve vakfı bulunmaktadır. Bunlara yurt dışındaki örgütlenmelerimiz eklendiğinde bu sayı 20’nin üzerine-
çıkmaktadır. Bu gerçekten ciddi bir gücün ve enerjinin göstergesidir. Sorunlarımızın çözümü için önemli adımlardan biri bu yapıların kendi özgün durumlarını koruyarak bir araya gelmeleridir. Bence Avrupa’daki yapılarımız bir federasyon, bölgemizde bulunan dernek ve vakıflarımız da ayrı bir federasyon şeklinde bir araya gelmelidir. Böylece sorunlarımızın, istemlerimizin, faaliyetlerimizin etkin ve güçlü bir şekilde gerek kamuoyuna gerek mülkiye ve yerel yöneticilere bildirimi gerçekleştirilebilinir.
Genelde temel hak ve özgürlükler, özelde Alevilerin yaşadığı katliamlar, haksızlıklar ve hukuksuzluklara karşı, federasyon gibi bir ortaklaşma çağrısı ile daha görünür ve sonuç alıcı bir durum yaratılamaz mı? Örneğin her derneğin kendi bölgesinde yapacağı festivalin dışında tüm derneklerin içinde yer aldığı ve federasyonun öncülüğünde bir haftaya yayılacak Engizek-Nurhaklar Doğa festivali gibi görkemli bir festival düzenlenemez mi?
Evet bu liste uzatılabilinir, yapabileceğimiz ve yapılacak çok şey var. Yeterki önce kurum içerisinde daha sonrada kurumlar arası diyaloğu geliştirip, güçlendirelim,ve bu yönlü emek harcayan,ç aba sarf eden arkadaşlarımıza yardımcı olalım.