Okulların kapanmasıyla birlikte sanayi, tarla ve tekstil atölyelerinin yolunu tutan binlerce çocuk, yoksulluktan dolayı çalışmak zorunda olduklarını dile getirdi. E.D., “Fırsat verilse bugün işi bırakıp okula dönerim” diyerek çalışmak zorunda olduğunu söyledi.
Eğitim- öğretim yılı tatiline girmesiyle birlikte yaklaşık 18 milyon ilk, orta ve lise öğrencisi karne aldı. Birçok çocuk yaz tatilini değerlendirmek üzere çeşitli yerlere giderken, dar gelirli ailelerin çocukları ise işyerlerinin yolunu tuttu. Bazı çocuklar okul harçlıklarını biriktirmek için bazıları ise ailelerin geçimine katkı sağlamak üzere sanayi, tekstil ve tarlalarda iş arayışına başladı. İş bulamayan çocuklar ise, sokaklarda su ve simit satarak para kazanmaya çalışıyor.
‘ÇALIŞMAK ZORUNDAYIM’
Mersin Sanayi Sitesinde Oto tamir dükkânında çalışmaya başlayan ortaokul öğrencisi D.K., tatil dönemini çalışarak geçirdiğini söylüyor. Bu yıl 7’nci sınıfı bitirip 8’inci sınıfı geçtiğini belirten K., sınıfını geçip kendi isteği ile sanayide çalıştığını dile getirdi. Çalışmak zorunda olduğunu ifade eden K., “İki yıldır her okul tatil döneminde sanayide çıraklık yapıyorum. Kendi isteğim ile çalışıyor ve aileme destek oluyorum. Haftalık 80 TL alıyorum hem kendi harçlığımı çıkarıyorum hem de aileme katkıda bulunuyorum” dedi.
‘PARAM OLSA OKURUM’
Okuduğu okulda daha çok kendisi gibi yoksul ailelerin çocuklarını okuduğunu anlatan K., “Ben Mersin’in Akdeniz ilçesinde bulunan Çay Mahallesi Ortaokulunda okuyorum. Okuduğum okulda benim gibi çalışmak zorunda kalan birçok arkadaşım var. Fakir çocuklarız ondan dolayı çalışıyoruz” diye belirtti. Fazla bir seçim şansı olmadığını, okul olmazsa muhakkak çalışmak zorunda kalacağını belirten K., “Hiç olmazsa elimizde bir meslek olsun” diyerek okulu er geç bırakmak zorunda kalacağını anlatıyor. 5 kardeşi olduğunu ve ekonomik durumdan kaynaklı meslek sahibi olmak istediğini vurgulayan K., “Param olsa ve iyi bir eğitim alsam okul okurdum. Hatta öğretmen olmak isterdim çocuklara eğitim vermek isterdim” diye konuştu.
‘BU YIL OKULU BIRAKMAK ZORUNDAYIM’
İki yıldır okul tatillerinde sanayinin yolunu tutan ve 10 kişilik bir ailenin en küçüğü olduğunu dile getiren E. D. ise, ailesinin bu yıldan sonra kendisini okutma gibi bir şansının olmadığını kaydetti. D., “Ailem artık beni okutmakta zorlanıyor. Ailemin ekonomik olarak durumu yok, hatta yiyecek ekmeğimiz bile yok. Bende karar verdim bu yıldan sonra artık okumayacağım. Aileme destek vermek için çalışmam gerekiyor” dedi. İki yılda sanayide artık kalfa olduğunu anlatan D., oto tamircisi olarak çalıştığını ve haftalık ise 170 TL aldığını belirtti. D., “Haftalığımdan sadece 20 TL kendime alıyorum geri kalanını ise aileme veriyorum. Sanayide çalışmak çok zor ama mecbur kaldım” diye konuştu.
‘HER DÖNEM TEŞEKKÜR ALIYORUM’
Derslerinin çok iyi olduğunu, hatta her dönem teşekkür aldığını vurgulayan D., şöyle devam etti: “Derslerimde matematiğim çok iyiydi. Kafam basıyordu. Bana fırsat verilse ben bugün işimi bırakıp okumaya devam ederdim. Ben oto tamirciliğinden de anlıyorum, usta bile olurdum. Muhasebeci olmak istiyordum masa başı iş güzel olurdu. Ama bana biri gel seni okutmak için her türlü desteği vereceğim dese, arkama bile bakmadan işi gücü bırakır giderdim.”
