CHP ve HDP kısa süre aralıklarla Olağan kongreler gerçekleştirdiler.
Her iki partide tek ortak bir şey vardı. Parti içi demokrasiden yoksundu.
HDP içinde beklenen çatlaklık CHP içinde çıktı.
Sn Kemal Bey, Sn Serpil hanım kadar başarılı bir kongre hazırlığı yapmadı.
CHP Kongresinde Parti içi Demokrasinin aksine, muhalifler kılıçları çekilmişti.
Sn İnce HDP üzerinde prim yapıp bir kaç delege oyunu nasıl alırım diye hesapların içine girdi.
Bence gerekli oyu aldı.
Sn İnce Anayasaya aykırıdır ama evet diyeceğiz, denildiği zaman neredeydi.
HDP karşı çıktığı zaman bizde karşı çıksaydık, HDP ile aynı kefede olurduk diyen bir anlayış iktidara değil muhalefete oynuyor demektir.
Kemal Beyde her zamanki gibi iktidarın sigortası oldu.
İlhan Cihaner, Selin Böke, Fikri Sağlar gibi isimlerin sesine kimse kulak bile vermedi.
Yani CHP her zamanki gibi ” aynı tas, aynı hamam ” en büyük muhalefete oynuyor.
HDP’nin Divan kuruluna baktığımıza hemen Türkiye mozaiği insanın gözüne çarpıyordu.
Divanda yer alan ” Alevi, Türk, Kürt, Ezidi, Ermeni ” temsilcileri Türkiye mozaiğini yansıtıyordu.
Göz altılara ve engellemelere rağmen Arena Kapalı Spor salonu dolmuştu. Bir o kadarı da dışarıda kalmıştı.
HDP’ye çok Ankara valisi çok bonkör davrandı. Ankara’nın en büyük salonu veririz salon boş kalır rezil olurlar. Hesapları yapılmıştı. Evdeki hesap çarşıya uymadı.
Salonu süsleyen HDP çalışanları soruşturmalık hiç bir yanlışlık yapmamışlardı.
Davet edilen Misafirlerin isimleri tek tek anons edildi.
Salonun her tarafında gözler Demirtaş ve Yüksek dağ soğukluğu vardı.
Her iki Eş Başkanın okunan mesajları ile salonda sıcak hava esti.
Salonda HDP birleşenlerinin coşkusu baharın tüm renkleri salonda yerini almıştı.
Delegelerin bir çoğu Demirtaş’ın yeniden Eş Başkan olmasından yanaydı. Demirtaş’ın verdiği karara da saygı duymak lazımdı.
Yeni Eş Başkanların, birinin Hakkarili olması, diğerinin İstanbullu olması Türkiye halklarının mozaiğini gösteren HDP gerçeğini her kese gösteriyordu.
Herkes gibi benimde görüşüm Sn Demirtaş ile Sn Kemalbay’ın Eş Başkan olmalarıydı.
CHP Kongresi iktidara umut ışığı oldu.
HDP Kongresi iktidara korku verdi.