Bir önceki yazımda köpekleri çok övdüm. Hisli olduklarından, sadakatlerinden, vefalarından bahsettim. Köpek türünün bu güzel özellikleri dillere destan olmuşken, kediler “nankör” diye anılır. Çocukluğumdan beri evimizde her dönem bir köpek olmuştur, ama kedilerle tanışmam çok geç oldu. Ev arkadaşımla beraber, kedileriyle meşhur Cihangir’e taşınmamız benim için bu konuda bir dönüm noktası oldu. Ev sahibimiz Emel Kafoğlu adlı hanımefendi (artık hayatta değil ne yazık ki) tam bir kedi severdi. Cihangir Caddesi’nde, su bidonları taşıyarak kapları doldurur, sonra da mama seansına başlardı. Eve taşınalı bir ay olmadan bir kedi sahiplenmemize vesile oldu. Maalesef o kediyi kaybettik, hastaydı, kurtarılamadı, ama kediler bir kere kanımıza girmişti.
Veterinerde yuva bekleyen dünya tatlısı tüy yumağı bir sarmanla karşılaştık. Adını Ponpon koyduk. Köpek, kedi, insan demeden her canlıya müthiş sevgi besleyen melek gibi bir varlıktı. İlk katta oturuyorduk, o zamanki tecrübesizliğimle gezip gelmesine izin veriyordum. Zaten kapıda öyle bir ağlardı ki, çıkarmamak mümkün değil. Her neyse, Ponpon günde birkaç ev gezermiş. Biz bunları sonradan öğrendik, yan komşuyla Facebook’ta selfie’leri ortaya çıktı. Apartman görevlisinin evine giriyormuş, abla; “ben eve hayvan almam ama bu çok tatlı ne yapalım” diyordu. Bir keresinde günlerce gelmedi, çok endişelendik sonra ortaya çıktı ki karşı apartmanın görevlisinin kızları kaçırmış.
Koca koca köpeklere gırlayarak koşar ve sürünürdü. Kedilere nankör diyenler utansın, kendisini tanıyan her canlıya karşı vefalıydı. Ponpon gezi olaylarında hayatını kaybetti. Bizim sokağa o dönem o kadar çok gaz atıldı ki, evde tutmak için elimizden geleni yaptığımız ve camları açmamaya çalıştığımız halde ciğerleri gazdan etkilendi. O dönem günlerce oksijen küvezine taşıdık birkaç aya kalmadan da hayatını kaybetti. Ama o çok özel bir kediydi, o kadar iyi ve tatlıydı ki onun sayesinde pek çok arkadaşım kedi sahiplendi, yani pek çok sokak kedisinin yuva bulmasına vesile oldu. Şuan iki kedim var, onlar da Ponpon’un sayesinde bizimle. Kedilerin ne kadar sevecen, duyarlı ve vefalı olabildiklerini ilk o bana gösterdi. Kedileri çok seviyorum. Herkese iyi Pazarlar…