Yıllar önce Maraş’da bir katliam yapıldı. Genç kuşaklar bilsin diye, bir iki cümle ile özetlersek: Ecevit’in iktidarda olduğu zamandı. Devlet organizeli, Alevilere bir katliam yapıldı. Çevrede bağnaz kitle hazırdı. “Camiye bomba attılar” nakaratıyla Alevi halkın üzerine gidildi. Yüzü aşkın yaşlı, çocuk demeden öldürüldü. Hamile kadınların karınları deşılerek çıkarılan cenin ağaçlara çivilendi. Ev ve işyerleri yağmalanarak ateşe verildi.
Katliami organize eden yerlı maşalar, sonradan mükafatlandırılarak meclise bizleri temsilen milletverkili olarak (Ökkeş Kenger) gönderildi.
Gerek yurt içinde ve gerek Diaspora’da bana “nerelısın?” diye sorduklarında, Maraşlıyım demekten utanıyorum. Maraş kelimesi, bana katliamı hatırlatıyor, ağaca çivilenen cenini görür gibi oluyorum. Kör ninenin son nefesini vermeden önce “Suçumuz ne idi?” deyişini duyargibi oluyorum. Bu nedenle Elbistan’lıyım diyorum.
Alevilere yapılan katliamlar sadece Maraş değil.Sizlerinde bildiği gibi: Dersim, Koçgiri, Sivas, Çorum, Malatya… Almanya, istibarat kaynaklarına göre de: Yurt dışında ve yurt içinde Aleviler için listeler oluşturulmuş suikast ve katliam için. Alevileri darı misali yurt dışına serptiler. Tatmin olmadılar. Örgütlenmelerini istemiyorlar. Bir zamanlar, ülkemizin başbakanı söylemişti: “Nijerya’da bir Kürt devleti kurulsa ona da karşı çıkarız.” Bu nedenle Suriye’de oluşan kantonlara karşı çıkıyorlar. Bunların gayesi: Kürtler ve Aleviler, onurlu yaşamak için bir araya gelmesin.
Cumhuriyetin kuruluşundan bu yana gelen hükümetler aynı politikayı uyguladılar. Şimdiki hükümet de daha acımasızca davranıyor. Cizre, Silopi,… ve Sur yerle bir edildi. Rant için TOKİ’ye havale edildi. TOKİ, yıkıntılar arasında çovalların içerisinde cesed çıkarıyor. Bir yetkili tek kelime söylemiyor. Maraş bir değil ki, Alevi ve Kürtlerin yaaşadıkları bölgeler birer Maraş.
Yıllar önce Almanya’da bir Solingen katliamı yaşandı. Türklerin yaşadığı bir ev içerdekilerle birlikte yakıldı. Maraş benzeri bir katliamdı. Almanya suçluları cezalandırdı. Orayı müze yaptı. Her yıl dönümünde devlet yetkililerince anılıyor ve yapanlar lanetleniyor.
Bize gelince, şehitlerimizi anmak, mezarlarına birer çiçek bırakmak için yıllarca müsade verilmedi. Devlet yetkilileri Maraş Katliamına “olay” diye geçiştiriyorlar. Ned acıdır ki, muhalefet lideride Maraş Katliamına “Maraş olayı” diyor. Sanki: Komşu Osman ile Hasan münakaşa etmiş kazaran bir kaç kişi ölmüş. Bunu bir daha gündeme getirmeyin dercesine….
Muhalefet lideri neden gerçekleri söylemiyor dersiniz? Çünkü Aleviler katliama uğrarken bu liderin partisi, ya iktidarda idi ya da iktidar ortağıydı…
Geçmişimizi unutur, ondan ders çıkartmazsak yok olmaya adayız…
Organize edilmekte olan katliamlara suikastlara uğramamak için tüm ezilen halklar, demokratik kurallar içerisinde örgütlenmemiz lazım. Yoksa, yeni Maraşlar, Çorumlar, Cizreler,… ve Surlar meydana gelir.
Sonradan “keşkeler” fayda vermez.