Adana’nın Yüreğir ve Seyhan ilçelerinin yoksul mahallelerinde, güvencesiz ve düşük ücretle tekstil aksesuarları işleyen kadınlar, emek sömürüsüne maruz bırakılıyor. Tekstil fabrikalarından kilo ile aldıkları ürünlere iğne oyası işleyen kadınlar, çoğu zaman düşük ücretlerini dahi zamanında alamıyor. Fabrikalara iğe oyası yapan kadınlardan Suphiye Altın, “Bu iş çok emek isteyen ama karşılığı alınmayan bir iş” diyor. Yarım saatte yarım metre işleyebildiklerini ve bunun karşılığında ancak 50 krş alabildiklerini söyleyen Altın, “Tam bir emek sömürüsü, emek hırsızlığına maruz kalıyoruz. Örneğin bir gün boyunca hiç durmadan çalışsak sadece 5 TL kazanıyoruz, bu kadar ucuz yani. Hiçbir hata kabul etmiyorlar. Çöplerini bile geri istiyorlar, vermediğimizde hesabımızdan kesiyorlar. İğneyi bile bizim hesaptan kesiyorlar” diyor.
‘Emeğimiz sömürülüyor’
Sigortasız çalışan kadınlar, yaptıkları işin aynı zamanda sağlıklarına da zarar verdiğini, bir süre sonra göz ve ellerinde ağrılar oluştuğunu anlatıyor. Altın, “Gözlerimiz sürekli işe odaklandığı için görme sorununu da yaşıyoruz zamanla” diyor. Bu işi yapan kadınların ekonomik sıkıntılar nedeni ile mecburiyetten yaptığını ifade eden Altın, “4 çocuğum var ve gerçekten geçinemiyoruz. Maddi sıkıntılardan dolayı bu işi yapmaya karar verdim. Çünkü başka alternatifim yok. Muhtaç kadınların emeği sömürülüyor. Günlerce, aylarca çalıştırılıp emeklerinin karşılığı verilmiyor. Emeğimizin karşılığını almak istiyoruz” diyor.
ADANA/ŞÛJIN