ABF ortaklaştırıcı olmalıdır

“ABDAL PİR SULTAN’ım gönlü zar olan
Döner mi sözünden gerçek er olan
Senin gibi ahtı sadık yar olan
Verdiği ikrardan döner mi yar yar”

Alevilere yönelik saldırıların had safaya çıktığı ve alenileştiği bir süreçte ABF kongresi gerçekleşti. Türkiye’deki en büyük Alevi bileşeni olan ABF bu kongresiyle yeni dönemde nasıl bir yola alaçığının da resmini ortaya koydu. Fevzi Gümüş ile Abbas Tan başkanlığında iki listenin yarıştığı kongrede Fevzi Gümüş’ün listesi seçimi kazandı.

Birlik Grubu olarak seçime giren Gümüş’ün yönetim kurulu 21 kişiden oluşuyor. Fevzi Gümüş, Necdet Saraç, Mehmet Uzuner, Engin Gündük, Ali Yıldırım, Recai Aksu, Ali Rıza Yıldırım, Haydar Şahin, Haydar Olcay, Hıdır Çam, Erdal Sefer, Miktat Öztürk, Baki Düzgün, Fadime Türkyılmaz, Ali Başak, Uğur Bilgin, Eyüp Tek, Kamil Ateşoğulları, Ali Özcan, Türkan Akbıyık, Hakverdi Çelik gibi isimlerin yer aldığı yönetim ABF içindeki farklı eğilimleri içinde topladığı görülüyor. Alevi Kültür Derneklerinin destekeldiği Abbas Tan etrafındaki eğilimi dışında tutarsak ABF yönetimine “birlik yönetimi” olduğunu söylemek mümkündür. İnancım odur ki: yönetimin dışında kalan arkadaşlarda çalışmalara dahil edilecek bir yaklaşımla, Alevilere karşı saldırıların yoğunlaştığı bir dönemde, Alevi refleksi kendisini hissettirir.

Yeni yönetimin, geçmiş yönetimlerin düştüğü ve artık kendisini tekrarlama şansı olmayan, Alevilerin kabul edilemeyeceği kişiselleştirilmiş yaklaşımlardan uzaklaşılmış olsun.

Alevilerin artık kendilerini temsil edecek ve haklarını örgütleyecek bir yapıya ihtiyacı vardır. Önceliğin Alevilerin ve Aleviliğin çıkarları olan bir yaklaşımla bireysel kaygıların taşınmadığı ve gerekli fedakarlıkların gösterildiği kamil insan yaklaşımı içerisinde yol almak istemektedir.

Ortaoğu’da görüldüğü gibi her şiddete maruz kesimin yanında mutlakata bir Alevi, Şii veya Gayri-Müslüm kesim bulunmaktadır. Suriye, Irak, Türkiye vs… Alevileri avlamayı varlığının esası haline getirmiş IŞİD gibi çeteler Ortadoğu’da bugün kendisini her alanda hissettirir olmuştur.

Alevililerin her alandaki varlıkları hedef haline gelmiş, yaşama hakları gasp edilmeye başlanmıştır. Böylesi bir dönemde dernekcilik statüsünde kalmakta kabul edilir bir durum olmayacaktır. Alevilerin kendilerini koruması, savunması ve bunun için kendisi gibi mağdur edilen kesimlerle itifaka girmesi kaçınılmazdır. Ürkeklik ve kişisel kaygılardan dolayı bu itifaklardan uzak durmanın hiçbir açıklamsı olmayacaktır. Ölümün Türkiye’deki Alevilerin ensesinde olduğu bir dönemde böyle bir yaklaşım lüks olacaktır. Alevilerin kendilerini savunacakları bir yapılanmaya ihtiyaçları vardır. Bunu yapma misyonu da ABF gibi Alevi kurumlarına düşmektedir. Alevilerin haklarının örgütleneceği itifakları yaratmak, güçlendirmek temel bir görev olmaktadır.

Başta Kürtler olmak üzere, emekçi sınıfı, diğer milletlerden ezilen halklar, inanaçların birlikte yaşama kültürü etrafında itifakının yaratılması için kendisine görev çıkarmalıdır. Birliği, ortak haraket etmeyi esas alan ve bunu bizzat örgütleyen olabilmelidir. Çağrıcı olmalıdır. Almanya örneğinde görüldüğü gibi tüm ezileneler yan yana gelince büyük bir güç olmaktadır. Bu birliğe Alevilerin çağrısı vesile olabilmektedir. Bu görülmüştür. ABF, Alevilerin birleştirici ortaklaştırıcı yanlarını değerlendirmelidir. Bu durumu Alevilerin savunması için bir vesile haline getirilmeli, Alevileri yalnızlaştırmak isteyen kesimlere inat birliği örgütlemelidir. İtifakları geliştirmelidir.

28 YORUMLAR

CEVAP VER

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz

Yazarın diğer makaleleri