“Okudum bildim deme
Çok taat kıldım deme
Eğer hak bilmez isen
Abes yere yelmektir” (Yunus Emre)
Alevi örgütlenmesinin önemli kurumlarından bir tanesi olan ABF’nin kongresi önümüzdeki pazar günü Ankara’da yapılıyor. Alevilerin kendilerini güvende hissetmedikleri bir süreçte böylesine bir kongre yapılıyor. Doğaldır ki; Alevilerin böyle bir kongrede beklentileri her zamankinden daha fazladır. Lakin görünen o dur ki; ABF içerisinde Alevileri temsil kabiliyetine sahip bir yönetim oluşturulamamaktadır. Şahsi tutumlar, kişisel yaklaşımlar, Alevilerin beklentilerinden daha önemli bir hal almış bulunmaktadır.
Yönetime talip olan ve isimleri geçen Alevi hareketi içerisinde yirmi yıldan beridir tanınan arkadaşlarımız listeler oluşturmaktadır. Benim sorum bu arkadaşların ayrı ayrı listeler oluşturarak neden yönetime talip oldukları ile ilgilidir. Alevilerin temel sorunlar konusunda bu arkadaşlardan görüş beyan etmelerini istesek hepsi aynı mealde cevaplar vermektedirler. Çözüm konusunda önerileri de bilinmektedir. Peki o zaman aynı sorunların çözümlerin ve bakış açısının aynı olduğu bir yerde ayrılıkların sebebi nedir? Bunu izah edebilecek birileri var mı? Kimsenin zor süreçten geçen asimilasyonu en doruk noktasında yaşayan Alevilere böylesine keyfi bir tutumu dayatmaya hakkı yoktur. Alevilerin, Alevi kurumlarının her zamankinden daha fazla birlikte çalışma kültürün ihtiyacı vardır. Bunun imkan ve olanağını yaratmak ABF bünyesinde bulunan tüm kurumların sorumluluğundadır.
Alevi kurumları bu kongre sürecinde Alevilerin temel sorunları üzerinde bir tartışma başlatabilmeliydi. Neden ve niçin farklı listelerle aday olduklarını Alevi kamuoyu ile paylaşabilecek durumda olmalıydı. Neden ve niçin Aleviler kimi kimleri seçeceğini tartışarak konuşarak yorumlayarak sonuca götürmesi en sağlıklı tutum olurken, tartışmaların Alevi kamuoyu önünde yapılmayışı, gizli saklı herkesin kendi çevresi içinde yürütmesi ciddi bir güvensizliğin doğmasına da vesile olmaktadır.
Geçmişte olduğu gibi, gövdesi büyük kendisi ve etki alanı kurumlarını yönlendirme kabiliyetinse sahip olmayan bir yönetimlerle çatı örgütü olunamaz.
Alevi hukuku burada da işletilmelidir. Kim neyin arkasına saklanırsa saklansın cem cemaat olmak dışında, cem hukuku içerisinde yol almak inancın kendisine de en yakışanıdır.
Rızalık şehrinin yolcuları, rıza almaksızın kapitalist modernizenin yaratmış olduğu sanki tanrısal bir değişmezmiş gibi parmakların kalkıp indiği bir sistemle aslında Alevilik katledilmektedir. Nasıl ki cemde bir kişi dahil rızalık göstermiyorsa, bu da cemin yürümesini engelleyecek kadar büyük bir şeyse, bu kurumlarımızın herkesin rızalığına talip olan bir hukuk içerisinde kongreye gidilmelidir. Bir Alevi kuruluşu, bir Alevi duruşu sergilemelidir. çünkü yıllardır bu cephede emek verenlerimiz bu devasa birliği ancak birleşerek, yan yana gelerek, birbirini dinleyerek ve rızalık vererek temsil edebilirler.
Alevilerin dahi gündemi olamayan bir Alevi Bektaşi Federasyonu kongresi, ne siyasetin, ne sosyal hayatın, ne de Alevilerin dikkate alacağı bir varlık sergiler. Kendisi olamayanlar, kendisi gibi duramayanlar, birliğe semah dönemeyenler, niçin var olacaklardır?
Bu anlamda Alevi Bektaşi Federasyonu’nun bu kongresi büyük önem arz etmektedir. Çünkü Alevilerin iradi bir temsilliyete, güce ihtiyaçları vardır. Bunun için parmak sayısına bakmaksızın rızalık akdi üzerinden bir yönetimin oluşturulması ve kurumların yeni yönetime ikrar vermesi şarttır. Hatta bu kongre ABF bünyesinde olmayan yerel Alevi köy derneklerine ve diğer Alevi kuruluşlarına da çağrıda bulunup onları da bünyesine katacak bir formasyona sahip olmalıdır.
Bunun için Aleviler her türlü fedakarlıkta bulunmaya hazırdırlar. Yüzlerce yıldır yüreklerini bu davaya vermiş Alevi toplumu kendi hukuku içerisinde bir temsiliyeti de hakketmiştir. Kimse Alevilerin itikadını, yol bilgisini ve hukukunu zorlamayı denemesin. Uzun bir yolda kat edilecek çok nefeslik yol vardır. Nefesi yetene Allah eyvallah.
25 Mayıs’ta gerçekleşecek olan kongre için herkese, tüm adaylara gönlümüzce başarılar diliyoruz. Birliğin hak olan yolunda gerçeğe hü diyoruz.
